به گزارش سرویس علمی-فرهنگی خبرگزاری حوزه آیت‌الله گرامی در شرح دعای بیست و نهمین روز ماه مبارک رمضان از ارزش توبه و نقش و آثار منفی تهمت به دیگران سخن گفته است.
* اللَّهُمَّ غَشِّنِي فِيهِ بِالرَّحْمَةِ وَ ارْزُقْنِي فِيهِ التَّوْفِيقَ وَ الْعِصْمَةَ وَ طَهِّرْ قَلْبِي مِنْ غَيَاهِبِ التُّهَمَةِ يَا رَحِيماً بِعِبَادِهِ الْمُؤْمِنِين.
اى خدا، در اين روز مرا به رحمت خود درپوشان و هم توفيق و حفظ از گناهان روزى فرما و دلم را از تاريكي‌هاى شكوك و اوهام باطل، پاك دار، اى خداى مهربان بر اهل ايمان.
اللَّهُمَّ غَشِّنِي فِيهِ بِالرَّحْمَةِ
مرا با رحمت خود فراگیر کن که رحمتت همه وجود مرا بگیرد .
يأس از رحمت خدا ممنوع
یکی از آیات امید بخش قرآن آیه 53 سوره زمر می‌باشد، خداوند متعال در این آیه می فرماید: «قُلْ يا عِبادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لاتَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ»
بگو: «اى بندگان من كه بر خود اسراف و ستم كردهايد! از رحمت خداوند نوميد نشويد كه خدا همه گناهان را مىآمرزد، زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است.
«جوانى گريان، خدمت پيامبر «صلى الله عليه و آله» آمد و سخت ناراحت بود، مىگفت: از خشم خدا مىترسم.
حضرت فرمود: شرك آوردهاى؟!
گفت: نه.
فرمود: خون ناحق ريختهاى؟
عرض كرد: نه.
فرمود: خدا گناه تو را مىآمرزد هر قدر زياد باشد.
عرض كرد: گناه من از آسمان و زمين و «عرش» و «كرسى» بزرگتر است.
فرمود: گناهت از خدا هم بزرگتر است؟!
عرض كرد: نه، خدا از همه چيز بزرگتر است.
فرمود: برو (توبه كن) كه خداى عظيم گناه عظيم را مىآمرزد.
بعد فرمود: بگو ببينم گناه تو چيست؟
عرض كرد: اى رسول خدا صلى الله عليه و آله از روى تو شرم دارم كه بازگو كنم.
فرمود: آخر بگو، ببينم چه كردهاى؟!
عرض كرد: هفت سال نبش قبر مىكردم، و كفنهاى مردگان را برمىداشتم تا اين كه: روزى به هنگام نبش قبر، به جسد دخترى از «انصار» برخورد كردم، بعد از آن كه او را برهنه كردم، ديو نفس در درونم به هيجان در آمد ... (سپس ماجراى تجاوز خود را شرح داد).
هنگامى كه سخنش به اينجا رسيد، پيامبر «صلى الله عليه و آله» سخت برآشفته شده فرمودند: اين فاسق را بيرون كنيد، و رو به سوى او كرده اضافه نمود: تو چقدر به دوزخ نزديكى؟!
جوان بيرون آمد، سخت گريه مىكرد، سر به بيابان گذاشت و عرض مىكرد: اى خداى محمّد «صلى الله عليه و آله»! اگر توبه مرا مىپذيرى، پيامبرت را از آن با خبر كن، و اگر نه آتشى از آسمان بفرست و مرا بسوزان و از عذاب آخرت برهان، اينجا بود كه پيك وحى خدا بر پيامبر (ص) نازل شد و آيه «قُلْ يا عِبادِىَ الَّذِيْنَ اسْرَفُوا ...» را بر آن حضرت خواند؛ تفسير ابوالفتوح رازى»، ج نهم، ص 412 ».
البته اين گونه اشخاص كه بار سنگين از گناه را به دوش مىكشند، مسئوليت سنگينترى در مقام جبران از طريق اعمال صالح خود دارند.
وَ ارْزُقْنِي فِيهِ التَّوْفِيقَ وَ الْعِصْمَةَ
و توفیق عصمت بده که گناه نکنم و من را از گناهان حفظ کن.
وَ طَهِّرْ قَلْبِي مِنْ غَيَاهِبِ التُّهَمَةِ
خدایا قلب من را از آلودگی های شک، پاکیزه کن ؛ از اتهام به دیگران و این‌که دیگران مرا نیز متهم کنند، یا این‌که من دیگران را متهم کنم، این‌که خود انسان به دیگری تهمت بزند، مشکل است .تهمت زدن به بي‌گناه از زشتترين كارهايى است كه اسلام آن را به شدت محكوم ساخته است.
از پيامبر اسلام «صلّى اللّه عليه و آله» نقل شده كه فرمود: «كسى كه به مرد يا زن با ايمان تهمت بزند و يا در باره او چيزى بگويد كه در او نيست، خداوند در روز قيامت او را بر تلّى از آتش قرار مىدهد تا از مسؤوليت آن‌چه گفته است در آيد». در حقيقت رواج اين كار ناجوانمردانه در يك محيط، سبب به هم ريختن نظام و عدالت اجتماعى و آلوده شدن حق به باطل و گرفتار شدن بي‌گناه و تبرئه گنهكار و از ميان رفتن اعتماد عمومى مىشود.
